Согласно истражувањата, во средниот текст можевме да ги прочитаме имињата на најверојатно сите богови на античките Mакедонци. За дел од боговите во состојба сме да ги определиме и нивните функции.
Најкарактеристично е тоа што речиси сите имиња на боговите се едносложни. Нивните имиња и функции се следниве:
Богот Ѕе е врховен бог, бог на летата и на светлината(сонцето) .
Богот Са е бог на градините и лозјата (садење).
Богот Ве е бог на градителите (занаетите).
Богот Во е бог на водите.
Богот Хо е бог на војната (хоплити = копјаници).
Богот Ли е бог на шумите (листопадни), на обновата .
Богот ЛЧа е божица на светлосниот зрак
Богот ка се среќава и кај Сумерите и има змиеста форма .
Констатиравме дека богот Ѕе (по функција богот на летата) е врховен бог поради тоа што во текстот се ословува слично како фараонот, односно со два епитети во суперлатив, од кои само вториот е различен и наместо Најжевени (што се употребува припри ословување на фараонот), гласи Најсветол, и тоа во оригинал како:
Ова на денешен македонски јазик (во превод) значи:
Најнаочит именец, најсветли по наше богот на летата